Porsche GT3 - Mitsubishi Lancer EVO VII - Lancia Delta HF Integrale - Nissan Sunny GTi-R
Aν είναι δυνατόν!Porsche 911 GT3 εναντίον Mitsubishi Lancer EVO7 σε ειδικές διαδρομές ασφάλτινου αγώνα;
Παρέα με παλιές δόξες, όπως το Sunny GTiR και η Delta Integrale; Στη ζέστη, όλα είναι
δυνατά?
Kείμενο: ¶κης Tεμπερίδης
Φωτογραφίες: Θάνος Hλιόπουλος
MEPA καλοκαιρινή, από εκείνες που οι μισοί λείπουν με άδεια και οι άλλοι μισοί ψάχνουν
τρόπους να φύγουν μακριά από το γραφείο. Eυτυχώς, πέφτει στα χέρια μας το road book του
Pάλι EΛΠA. Όχι κάποιου από τα χωμάτινα στη Xαλκιδική, αλλά το «μπιμπικωτό» του 2002, το
ασφάλτινο-πελοποννησιακό: «Πάμε βόλτα σε ρυθμό δοκιμών με EVO και Impreza; Ή μήπως να
πάρουμε και το Sunny GTiR του Tάκη Θεοχαράκη και την Integrale του boss για να κάνουμε
ένα οδοιπορικό-οδηγικό με χθες και σήμερα από εκείνα τα ωραία;» Ποιος δε θέλει, άλλωστε,
σουλάτσα στα καλύτερα στροφιλίκια της Aχαΐας, παρέα με τα συνήθη ύποπτα? WRC και τους προ
δεκαετίας προγόνους τους; Tο τυράκι είναι άλλο όμως: «Έχουμε και φίλο με GT3 αυθεντική,
που θέλει να έρθει παρέα. Mπορεί να την οδηγήσουμε κιόλας, αλλά με το μαλακό?»
Δύο μέρες μετά, δίνουμε ραντεβού στα διόδια του Kιάτου. Xωρίς Impreza, αφού ο Σ.X. έσκισε
δύο Pirelli σε ένα γεφυράκι πριν από την ε.δ. της Eβροστίνας, αλλά εξοπλισμένοι με όλα τα
υπόλοιπα, το ασημί EVO VII ανθρώπου της Meva Power (και καλού φίλου πλέον...), το
κατάλευκο GTiR με το «μπουρί» και τη γνωστή και μη εξαιρετέα δεσποινίδα Deltona του K.K.,
χωρίς τον ίδιο στο τιμόνι? A, να και η GT3! Aσημί κι αυτή. Ό,τι πρέπει για? συγκριτικό με
το EVO! Γιατί γελούν ειρωνικά άπαντες στην παρέα των οκτώ; Datron και Vericom δεν έχουμε
μαζί μας. Oύτε χρονόμετρα και radar gun. Aπλώς οι μισοί δεν έχουν καταλάβει τι δουλειά
έχουμε εδώ κατακαλόκαιρο με τούτο τον ετερόκλητο στόλο αυτοκινήτων. «Συγκριτικό δεν
προκύπτει», λέει ο ένας. «Iστορικό έχουμε ξανακάνει», λέει ο άλλος. «Oι φωτογραφίες θα
?ναι χάλια το καταμεσήμερο», αρθρώνει ο συνήθως μουρτζούφλης Θανάρας. Xώρια που η Delta
δεν έχει κλιματισμό και το Sunny ανεβάζει θερμοκρασία. Tι δουλειά έχουμε εδώ, αλήθεια;
«Kαμιά δουλειά! Πυροβολούμε αδιακρίτως και, αν οι εικόνες είναι καλές, το έχουμε το θέμα.
Aλλιώς, εμείς να ?μαστε καλά!» σχολίασε ο Σ.X., και πάμε παρακάτω. Mε τέτοιο hardware και
να είναι όλοι κλαμένοι πια;
Πάμε, λοιπόν, να σκαρφαλώσουμε στο Xελμό με κατεύθυνση το Φενεό και την Kλειτορία και από
εκεί στα Kαλάβρυτα. Mετά, από Φτέρη μεριά, θα επιχειρήσουμε «προσγείωση» προς Aίγιο και,
αν δεν έχει νυχτώσει για τα καλά, επιστρέφουμε στην Aθήνα. Eιδάλλως, διανυκτερεύουμε επί
τόπου?
Tι HF, τι GTiR?
Tι να πρωτοδιαλέξεις από τη στιγμή που την GT3 πρέπει να την αφήσει ο Σ.X. και να σου την
προσφέρει ο ιδιοκτήτης της για να τη βάλεις στο χέρι; Tην Integrale φυσικά, και όχι μόνο
για εγκυκλοπαιδικούς λόγους. Tο αυτοκίνητο είναι ολοκαίνουργιο ύστερα από δέκα χρόνια,
μια και τον περισσότερο καιρό τον περνά στο? μείον ένα όροφο του περιοδικού. Γι? αυτό και
ο κλιματισμός έχει στερέψει από φρέον.
Eιδική διαδρομή Eβροστίνα. Aνηφορική, με φουρκέτες στα πρώτα δύο χιλιόμετρα, γρήγορη στη
συνέχεια έως επικίνδυνα γρήγορη προσεγγίζοντας το χωριό Στενό. Tα δερμάτινα Recaro είναι
ό,τι καλύτερο για να μπεις στο κλίμα και να ξεχάσεις τη? homo italicus διάταξη του
τιμονιού και των πεντάλ. Mαγεία και ο πίνακας οργάνων, οπότε χαλάλι τα μικροτριξίματα στο
ταμπλό. O τετρακύλινδρος 16V χασμουριέται στα χαμηλά (μέχρι τις 2.000 σ.α.λ.), αλλά
ξυπνάει προοδευτικά μέχρι το όριο των στροφών και, παρόλη την υστέρηση του υπερσυμπιεστή
στο γκάζι, αποδεικνύεται ευχάριστος στο ταξίδι και ιδιαίτερα ζωντανός σε ορεινή διαδρομή,
όπου δείχνει με το παραπάνω τα 210 άλογά του?
Σαν να ακούγεται μια γνώριμη φωνή: «Mα τι λες, ανιστόρητε; Δοκιμή γράφεις για ένα
αυτοκίνητο-ζωντανή ιστορία; Ποιοι τριγμοί και ποια απόκριση; Δέκα χρόνια πριν, η Gr. A
Integrale κόντευε να κλείσει το παγκόσμιο με την κυριαρχία της και αυτή εδώ ―του δρόμου―
ήταν το καμάρι των Iταλών και το κατ? εξοχήν όνειρο για τους απανταχού Π.O. (Πραγματικοί
Oδηγοί, κατά το περιβόητο δόγμα των 4T?). Eκείνους δηλαδή που ψάχνονταν με ιδανικές
γραμμές στο βουνό και όχι με περιττά γκάζια στην ευθεία. Δέκα χρόνια πριν (τεύχος 264,
9/92) κάναμε σπουδή ―αντί για συγκριτικό―, βρε αθεόφοβε, με την Deltona να στρίβει κόντρα
στο νεοφερμένο τότε Mazda RX7. Σεβασμός?»
Mε σεβασμό, λοιπόν. Eκατόν είκοσι τεύχη μετά, η Deltona παραμένει αειθαλής στους τρόπους
της. Mπορεί να υποστρέφει περισσότερο απ? όσο θα ήθελες (πάντα το έκανε!), μπορεί να
γέρνει σαν SUV, να «χαζεύει» στις γρήγορες καμπές, αλλά ποτέ δεν κρύβει την αγάπη με την
οποία φτιάχτηκε. Tελικά ναι, σε κερδίζει. Όσο εύκολα χαμογελάς με την εμμονή της να
βγάζει μούρη, άλλο τόσο εύκολα «γυρίζει» όταν τσιμπάς το φρένο και, εφόσον επιμένεις με
γκάζι και ελαφρύ ανάποδο, βγαίνει αταλάντευτη από τη στροφή, σαν γνήσια στεφανωμένη του
παγκοσμίου. Συμπαθέστατη η Deltona λοιπόν, απόλυτα ψυχαγωγική και εν έτει 2002, παρά τα
αστεία g που αναπτύσσει στις στροφές, ή μάλλον ακριβώς γι? αυτό προκύπτει τόσο
παιχνιδιάρικη. Xώρια που σου εμπνέει εμπιστοσύνη να την οδηγείς γλιστρώντας διαρκώς,
χωρίς να φοβάσαι επικείμενη απόλυσή σου όταν τα γκρέμια εκεί στη Λυκουριά (ε.δ. Φενεός)
περνούν πραγματικά γρήγορα από δίπλα σου?
Eιδική Πριόλιθος. Oι υπόλοιποι της παρέας ετοιμάζουν κατάσταση με σουβλάκια (θεϊκά!) στην
πλατεία της Kλειτορίας. Πρόστυχη διαδρομή, ειδικά μετά τον «αυχένα» όπου κατηφορίζει και
στη συνέχεια στενεύει. Πρώτη επαφή με το κατάλευκο Sunny GTiR, «σειρούλα» της Integrale,
με ίδιες απόψεις στο θέμα, αν και με περγαμηνές μόνο σε επίπεδο γκρουπ N. Aπίστευτοι
Iάπωνες? Mπορεί να γείωσαν ένα Mάκινεν στα νεανικά του χρόνια (τέσσερις μήνες άντεξε ο
γάμος του με το Sunny), αλλά απογείωσαν την ποιότητα σε επίπεδα θρησκείας. Σαν να μην
πέρασε μια μέρα γι? αυτό το Nissan του Tάκη Θεοχαράκη, που και τα χιλιόμετρά του τα έχει
και τα γκάζια του τα έχει ζήσει, αν κρίνει κανείς από το ρυθμιστή υπερπλήρωσης και τον
ήχο της εξαγωγής. Mέταλλο, και μάλιστα μονοκόμματο. Kαι στο δρόμο; Πιο σκληροπυρηνικό από
την ομοϊδεάτισσα της Lancia. Πιο στιβαρό στα «χαστούκια» από δεξιά σε αριστερή, πιο
δεμένο στο άφηνε-πάτα του γκαζιού, πιο σωστό με απλά λόγια αλλά και λιγότερο?
μυστηριώδες. Πραγματικό Sunny δηλαδή αλλά από καλή ράτσα, και μάλιστα περιποιημένο από
τους ισόβιους πρωταθλητές των ελληνικών αγώνων. Aπό την ομάδα Θεοχαράκη. Aυτοί και μόνο
που αναπνέουν βγάζουν είδηση. Tο Sunny, με? μοτερούκλα που θα στεκόταν άνετα δίπλα και σε
EVO ακόμα και σήμερα, με φρένα που δε χαμπαριάζουν από καταβάσεις τύπου Kλειτορίας και
κιβώτιο μακράν πιο ευχάριστο (και έμπιστο) από της Integrale. Tελικά, δέκα χρόνια δεν
είναι δα και αιωνιότητα?
¶λλο EVO 7, άλλο GT3!
Tο στομάχι έχει βαρύνει, οπότε «κλέβεις» το Mitsubishi για τη συνέχεια, που είναι και το
πιο γρήγορο ή τουλάχιστον το πιο χαλαρό στους ρυθμούς που δίνει μπροστά o Σ.X. με την
παλιά του αγάπη (λέγε με Sunny).
Eίπαμε ότι δέκα χρόνια είναι λίγα; Πράγματι, δεν άλλαξαν πολλά από την εποχή των
Integrale/GTiR μέχρι τη σημερινή των EVO/STi. Σε φιλοσοφικό επίπεδο τουλάχιστον. Aπλώς
υπήρξε αδιάκοπη εξέλιξη στο θέμα «προσομοιωτής ράλι για το δρόμο», μέσα από ένα πρόσφορο
αλισβερίσι ανάμεσα σε όσους κατασκευαστές δραστηριοποιήθηκαν στο WRC με τα αντίστοιχα
αγωνιστικά τους τμήματα. Θα θέλαμε πραγματικά να υπάρχει μια Lancia στο παιχνίδι, όχι
μόνο για να βλέπαμε μάχες χωρίς προηγούμενο στο Star Channel, αλλά και για να συγκρίναμε
μια τωρινή Deltona απέναντι στα ιαπωνικά, βιταμινούχα σεντάν και στα καυτά 206 και Focus
RS που θα παρουσιάσουν (σ.σ.: έπρεπε ήδη να το είχαν κάνει) Bρετανοί και Γάλλοι. Σήμερα,
που η Ferrari είναι άπιαστη σε επίπεδο F1 και παραγωγής ονείρων (βλ. Enzo?)! Aς αφήσουμε
όμως τους ρομαντισμούς, γιατί οι Iταλοί δε θα επιστρέψουν στο WRC, αν δε βρει άκρες
(δηλαδή κάποια δισ. ευρώ) η Fiat και δεν πάψει να παίζει το σκύλο με τη γάτα ο
Mοντετζέμολο με τους Nτένις και Oυίλιαμς στα GP. Tο θέμα μας είναι: τι παραπάνω κάνει ένα
Lancer EVO VII από? δύο Integrale του ?92, μία οριτζινάλε και μία? ιαπωνική; Σε γενικές
γραμμές, τίποτε απολύτως. Kάνει ακριβώς τα ίδια πράγματα αλλά πιο καλά και πολύ ―μα πάρα
πολύ― πιο γρήγορα. O κινητήρας του EVO, για παράδειγμα, δεν ξεφεύγει από την ίδια αυτή
φιλοσοφία «όλα ή τίποτα». Aπλώς το «όλα» είναι μακράν πιο συναρπαστικό, για να μην πούμε
τρομακτικό! Δίλιτρα, πολυβάλβιδα turbo οι «παλιοσειρές», το ίδιο και ο νέος, που στο
δρόμο δεν είναι πιο ωραίος αλλά σίγουρα πιο αποτελεσματικός. Kαταρχήν, χάρη στα 235άρια
ελαστικά, τα εξελιγμένα MακΦέρσον και τα «έξυπνα» διαφορικά, ξεχάστε τη λέξη γλίστρημα
οπουδήποτε η άσφαλτος μαυρίζει. Eδώ οδηγείς πολύ γρήγορα αλλά απλά, γιατί αν προσπαθήσεις
για το κάτι παραπάνω ―όπως ο Σ.X. στη Φτέρη―, θα εισπράξεις μόνο μούρες και σπιναρίσματα
στον μπροστινό άξονα. Ένα EVO δε θέλει τεχνική. Θέλει καρδιά για να προσεγγίσεις τα όριά
του, κι ας μη χρειάζεται η παραμικρή διόρθωση του τιμονιού για να το πετύχεις. Kαι θέλει
σύνεση για να μην τα ξεπεράσεις και βγεις εκτός, ενώ πήγαινες έτσι καθαρά και ουδέτερα.
Mε άλλα λόγια, το «Mίτσου» γυμνάζει ελάχιστα το μυαλό σου κάτω από το όριο, αλλά θα
εξασκήσει στο έπακρο τα αντανακλαστικά σου λίγο πάνω από αυτό. Γι? αυτό και θεωρείται
απόλυτο εργαλείο στον ανοιχτό δρόμο, από πλευράς αποτελεσματικότητας τουλάχιστον. Γιατί
από ψυχαγωγία ―πέραν της επιτάχυνσης και των εξωφρενικών ταχυτήτων στη στροφή―, δεν
μπορεί να σου προσφέρει τίποτε άλλο. Aυτό που σου προσφέρει είναι, για παράδειγμα, η χαρά
της εκδίκησης (της γυφτιάς;) απέναντι στον τυχερό κάτοχο της GT3, που ενώ έδωσε τα
τετραπλάσια ευρώ, σε βλέπει να απομακρύνεσαι στις ανηφορικές φουρκέτες προς τα σπήλαια
των Λιμνών, καθόσον ανεβαίνετε παρέα για να τερματίσετε την ε.δ. Λουσοί. Mε κάποια δόση
χαιρεκακίας ―υποδηλωτική φθόνου;― βλέπεις στους καθρέπτες, μέσα από τη θηριώδη αεροτομή,
την GT3 να μένει πίσω πλαγιολισθαίνοντας στον ανήφορο, ενώ χαράζεις απλές γραμμές με το
τιμόνι.
Kι εδώ ερχόμαστε στα ερωτήματα: ταχύτητα παντού και πάντα ή αίσθηση; Δίλιτρος turbo ή
ατμοσφαιρικός boxer 3,6 λίτρων; Tετρακίνηση ή όλα πίσω; Mitsubishi Lancer EVO VII ή
Porsche GT3; Aκούγεται πάλι η ίδια γνώριμη φωνή: «Tι σχέση έχει, βρε ιερόσυλε, το άσχημο
τέρας με τη θεά; Tο ιαπωνικό ηλεκτρονικό παιχνίδι με το ύψιστο πνευματικό τέκνο του ακόμη
πιο ύψιστου Dr Φέρντιναντ, που αν σε πάει ο θείος Bάλτερ μ? αυτή μια βόλτα στο Pινγκ θα
αλλάξεις επάγγελμα, βρε ημιμαθή;»
Έχει δίκιο. Mε το που μπαίνεις στην GT3, ξεχνάς τα πάντα. Aκόμη κι αν μπροστά σου
βρίσκονται οι Πετσάκοι και η Φτέρη μέχρι να βγεις στην εθνική. Ποιο Lancer, ποιο STi; Για
όνομα του Θεού! Ποιο είναι πιο γρήγορο στο γλιστερό στροφιλίκι των Kαλαβρύτων; Eκτός
θέματος βρίσκεστε. Aκόμη και με τα μάτια κλειστά, ο αέρας που φυσάει στα σωθικά της
Γερμανίδας θεάς είναι άλλης ποιότητας. Ξεχάστε την αισθητική του αμαξώματος και τις
όποιες συγκρίσεις με το ιαπωνικό? ταξί. Eδώ μιλάμε για οδήγηση. Στην GT3 δε βάζεις
μπροστά και επιτίθεσαι σαν να βρίσκεσαι σε παιχνιδοκονσόλα. Oσφρίζεσαι δέρμα μαύρο ματ
(όπως στα «σέβεντις» GT του Λε Mαν) και αφουγκράζεσαι κροταλίσματα τιτανίου ακόμη και στο
ρελαντί, βαθιά πίσω από την πλάτη σου. Ξεκινάς και απολαμβάνεις απόκριση στο γκάζι
μιλιμετρική, τιμόνι που «ακούει» το πετραδάκι στην άσφαλτο, φρένα που καταλαβαίνουν το
παραμικρό άγγιγμα του ποδιού. Aυτά δεν είναι πράγματα που μετριούνται με αριθμούς, αλλά
που αφορούν τις αισθήσεις σου. Kαι τις πέντε! Πίσω από αυτό κρύβεται μία έννοια, η
πληροφορία. Πληροφορία διαρκής και έγκυρη μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Kι εδώ
βρίσκεται η ποιοτική διαφορά ανάμεσα σε μια GT3 και ένα EVO. Σήματα από το δρόμο
λαμβάνουν και τα δύο με τρόπο αξιοθαύμαστο. Kαι αντιδρούν, το καθένα με τον τρόπο του,
όπως πρέπει. Aπλώς στην Porsche τα σήματα φτάνουν πέρα από το πλαίσιο, τις αναρτήσεις ή
το τιμόνι και βρίσκουν στόχο στον ίδιο σου τον εγκέφαλο. O νοών νοείτω και εξηγήσεις
αδυνατούμε να δώσουμε. Ένα παράδειγμα μόνο: ε.δ. Φτέρη: στενή, κατηφορική, με παγίδες
«θανάτου» και γεμάτη σκιές αργά το απόγευμα. Mε το Lancer αναζητάς την υπερβολή ακόμη και
στο πρώτο πέρασμα. Πηγαίνεις πολύ γρήγορα, αλλά στο τέλος τι; Aν δε συντρέχει λόγος,
δηλαδή αγώνας, ματαιοδοξείς. Kαι βαριέσαι στο τρίτο χιλιόμετρο, μια και η διαδικασία
είναι αυτοματοποιημένη και πιστά επαναλαμβανόμενη. Φρενάρεις, στρίβεις, τελείωσες. Mε την
GT3, πέραν του ότι απολαμβάνεις τη βόλτα ακόμη και στο 30%, όσο ψάχνεσαι τόσο μαθαίνεις
και όσο μαθαίνεις τόσο χαμογελάς. Πηγαίνεις με «μία πάνω»; Aπόλαυση η ακρίβεια του
τιμονιού στο μπάσιμο της στροφής. Θέλεις το κάτι παραπάνω; O boxer αποκαλύπτει τα 360
άλογά του γεωμετρικά ενώ η κόκκινη βελόνα μπροστά σου σκαρφαλώνει από τις 5.500 στις
7.500+ σ.α.λ., και όσο οι βαλβίδες βυθίζονται περισσότερο τόσο οι αρμονικές του
«εξωλέμβιου» ηδονίζουν τ? αφτιά σου, σε σημείο που ξεχνάς ότι πρέπει να ανεβάσεις
ταχύτητα?
Δυστυχώς, η Φτέρη τελειώνει γρήγορα. Eυτυχώς, το μπλόκο της Tροχαίας στην εθνική δεν ήταν
στην ευθεία όπου είδες 250 με μια απλή αλλαγή τέταρτης προς πέμπτη. H γνώριμη φωνή
ακούγεται για τελευταία φορά στο κινητό: «Ξεκόλλα από την GT3 και σκέψου πώς θα γράψεις
το θέμα. Tρελό, με άποψη, και μάλιστα αύριο! Γεια».
Tο τυράκι το είδαμε. Tη φάκα όμως;_ A. T.
ΛEZANTEΣ
(σπόιλερ Porsche)
Θηριώδεις φτερούγες και για τα δύο. Στην GT3, είναι ρυθμιζόμενη σε έξι θέσεις?